تفاوت سوکت LGA1851 با نسل قبلی | مقایسه پردازنده‌های اینتل و تغییرات مهم

تفاوت سوکت LGA1851 با نسل قبلی | مقایسه پردازنده‌های اینتل و تغییرات مهم

مقدمه

اینتل همیشه به دنبال نوآوری در پردازنده‌ها و پلتفرم‌های خود است. در حالی که انتظار می‌رفت سوکت جدید LGA-2551 به همراه پردازنده‌های Meteor Lake معرفی شود، حالا سوکت LGA1851 به‌عنوان گزینه اصلی برای پردازنده‌های Arrow Lake و Meteor Lake-S معرفی شده است. این تغییر بهبودهای مهمی در زمینه کارایی، مصرف انرژی و سازگاری با سخت‌افزارهای مدرن به همراه دارد. اما دقیقاً چه تفاوت‌هایی میان این دو نسل از سوکت‌ها وجود دارد؟ در این مقاله به مقایسه کامل سوکت LGA1851 با LGA1700 پرداخته و تغییرات کلیدی آن را بررسی خواهیم کرد.

معرفی سوکت LGA1851

سوکت LGA1851 جدیدترین استاندارد اینتل برای پردازنده‌های دسکتاپ است که جایگزین سوکت LGA1700 شده است. این سوکت به‌عنوان پایه‌ای برای پردازنده‌های نسل چهاردهم و پانزدهم اینتل در نظر گرفته شده و با مادربردهای سری 800 و چیپست Z890 عرضه خواهد شد. یکی از نکات مهم در مورد این سوکت، افزایش فشار مکانیکی و بهینه‌سازی جریان انرژی برای پردازنده‌های مدرن است که به بهبود عملکرد و پایداری سیستم کمک می‌کند.

ویژگی‌های اصلی سوکت LGA1851:

• تعداد پین‌ها: 1851 عدد (151 عدد بیشتر از LGA1700)
• ابعاد: 45 × 37.5 میلی‌متر (هم‌اندازه با LGA1700، اما با تغییراتی در طراحی پین‌ها)
• پشتیبانی از حافظه: تنها DDR5 (عدم پشتیبانی از DDR4)
• افزایش فشار پین: از 489.5N به 923N (تقریباً دو برابر، برای افزایش پایداری پردازنده)
• پشتیبانی از PCIe 5.0: پشتیبانی از 1 اسلات PCIe 5.0 برای کارت گرافیک و 4 اسلات برای SSD
• بهینه‌سازی توان مصرفی: بهبود توزیع ولتاژ برای عملکرد پایدارتر

تفاوت‌های کلیدی بین LGA1851 و LGA1700

تغییرات در پردازنده‌های اینتل

اینتل با معرفی سوکت جدید، نسل جدیدی از پردازنده‌ها را نیز عرضه کرده که شامل بهبودهایی در عملکرد، کاهش مصرف انرژی و معماری بهینه‌تر هستند:

1. پردازنده‌های Arrow Lake
   • بهبود کارایی در پردازش‌های چند هسته‌ای و پردازش‌های تک‌هسته‌ای
   • افزایش تعداد هسته‌های Performance در مدل‌های Core i5 و بالاتر
   • استفاده از حافظه کش L3 اختصاصی برای پردازنده گرافیکی
   • بهبود مدیریت انرژی و عملکرد در بارهای پردازشی سنگین
2. پردازنده‌های Meteor Lake
   • اولین سری پردازنده‌های اینتل با معماری مبتنی بر Foveros
   • بهره‌گیری از طراحی ماژولار برای بهینه‌سازی مصرف انرژی و افزایش بهره‌وری
   • احتمال استفاده از حافظه کش سطح چهارم (L4 Adamantine) برای کاهش تأخیر در پردازش‌های گرافیکی
   • بهینه‌سازی عملکرد برای هوش مصنوعی و یادگیری ماشین

1. معماری پردازنده

• LGA1700: از معماری Alder Lake و Raptor Lake بهره می‌برد که ترکیبی از هسته‌های Performance (P-Cores) و Efficient (E-Cores) را ارائه می‌دهند. این معماری اولین بار ترکیب دو نوع هسته را در پردازنده‌های دسکتاپ اینتل معرفی کرد.
• LGA1851: از پردازنده‌های Arrow Lake و Meteor Lake پشتیبانی می‌کند که معماری بهبودیافته‌تری دارند و از فناوری Foveros 3D Packaging بهره می‌برند. همچنین، این معماری‌ها تأکید بیشتری بر پردازش‌های گرافیکی و هوش مصنوعی دارند.

2. تعداد و نوع هسته‌ها

3. کش پردازنده

• LGA1700: حداکثر 36MB حافظه کش L3 در مدل‌های بالا
• LGA1851: احتمال افزایش کش تا 48MB در برخی مدل‌ها + اضافه شدن L4 Adamantine Cache برای کاهش تأخیر پردازش‌های گرافیکی

4. پشتیبانی از حافظه و پهنای باند

5. توان مصرفی و بهره‌وری انرژی

• LGA1700: پردازنده‌های Raptor Lake در مدل‌های K به حداکثر توان 253 وات در حالت PL2 می‌رسند.
• LGA1851: معماری بهینه‌تر و فرایند ساخت کوچک‌تر، امکان کاهش مصرف انرژی در پردازش‌های سبک و بهبود کارایی در حالت توربو را فراهم می‌کند. انتظار می‌رود مدل‌های پرچم‌دار LGA1851 در محدوده 200-230 وات عمل کنند.

6. گرافیک مجتمع (iGPU)

7. PCIe و قابلیت‌های توسعه

8. کارایی در کاربردهای واقعی

• در بازی‌ها، تفاوت پردازنده‌های LGA1851 و LGA1700 بسته به مدل پردازنده و قدرت گرافیکی خواهد بود، اما انتظار می‌رود به دلیل افزایش کش و پهنای باند، پردازنده‌های جدید در رزولوشن‌های 1080p و 1440p عملکرد بهتری داشته باشند.
• در کارهای پردازشی و تولید محتوا، بهینه‌سازی مصرف انرژی و افزایش تعداد واحدهای پردازشی در مدل‌های بالاتر می‌تواند سرعت پردازش‌های چند رشته‌ای مانند رندرینگ و محاسبات مهندسی را تا 20-30% بهبود دهد.

تأثیر تغییر سوکت بر کاربران

یکی از مهم‌ترین نکات در مورد سوکت LGA1851 این است که کاربران برای ارتقاء پردازنده‌های خود نیاز به تعویض مادربرد خواهند داشت. با حذف پشتیبانی از DDR4، کاربرانی که همچنان از این نوع حافظه استفاده می‌کنند باید حافظه‌های جدید DDR5 تهیه کنند که هزینه‌های ارتقاء را افزایش می‌دهد. این تغییر می‌تواند باعث افزایش عملکرد سیستم شود اما از سوی دیگر هزینه نهایی کاربران را نیز بالا می‌برد.

نکات مثبت و منفی سوکت LGA1851: ✔ افزایش عملکرد و پایداری پردازنده‌ها ✔ پشتیبانی از فناوری‌های مدرن مانند PCIe 5.0 و USB4 ✔ کاهش تأخیر در پردازش‌های گرافیکی و پردازشی ✖ نیاز به تعویض مادربرد برای کاربران قدیمی ✖ عدم پشتیبانی از حافظه DDR4 که هزینه‌های ارتقاء را افزایش می‌دهد

مقایسه با پلتفرم AMD AM5

سوکت LGA1851 اینتل به‌عنوان رقیب مستقیم پلتفرم AMD AM5 در نظر گرفته می‌شود. در حالی که AM5 از چند نسل پردازنده پشتیبانی می‌کند، اینتل معمولاً پس از دو نسل، سوکت جدیدی معرفی می‌کند. همچنین، درحالی‌که مادربردهای سری 700 اینتل PCIe 5.0 را به اشتراک می‌گذاشتند، در پلتفرم جدید، مسیرهای PCIe 5.0 اختصاصی برای SSD و GPU در نظر گرفته شده است. علاوه بر این، AM5 از لحاظ پشتیبانی از رم DDR5 انعطاف‌پذیرتر است و مدل‌های متنوعی از آن در بازار موجود است.

نتیجه‌گیری

سوکت LGA1851 نسبت به نسل قبلی خود پیشرفت‌های قابل توجهی داشته و این پیشرفت‌ها شامل افزایش تعداد پین‌ها، بهبود عملکرد پردازنده‌ها، افزایش پشتیبانی از PCIe 5.0 و پشتیبانی از USB4 است. با این حال، تغییرات آن می‌تواند هزینه‌های ارتقاء را افزایش دهد. اگر قصد ارتقاء سیستم خود را دارید، باید به تغییرات سخت‌افزاری و نیازهای جدید توجه ویژه‌ای داشته باشید.

سوکت LGA1851 در کنار پردازنده‌های جدید اینتل، پیشرفت‌های مهمی در کارایی، بهره‌وری انرژی، گرافیک مجتمع و پشتیبانی از فناوری‌های جدید ارائه می‌دهد. در حالی که LGA1700 همچنان برای بسیاری از کاربران به‌صرفه و کارآمد خواهد بود، اما برای کسانی که به حداکثر کارایی، پشتیبانی از DDR5 و PCIe 5.0، و بهینه‌سازی برای هوش مصنوعی نیاز دارند، سوکت LGA1851 گزینه‌ای جذاب‌تر خواهد بود.

بیشتر بدانید:

کارت گرافیک اینتل B580