یکی از بحث های روز دنیای فناوری اطلاعات در خصوص توانایی توسعه دهندگان این است که از طرف مشاغل دائماً شکایت می شود که تعداد کافی از توسعه دهندگان مناسب یا سایر کارکنان فنی برای استخدام وجود ندارد. دانشگاه مقصر عدم آموزش مهارت های مناسب و نامزدهای درخواست حقوق غیر واقعی هستند. اما در واقع بیشتر مقصر عدم تناسب مهارت ها ناشی از انتظارات قدیمی و غیرواقعی کارفرمایان است.
هنوز تعداد زیادی از شرکت ها خواستار آن هستند که نامزد های مشاغل برای یک نقش تازه کار یک دهه تجربه داشته باشند. و برای نامزد هایی که از این مانع پوچ عبور می کنند، فرایند مصاحبه بسیار طولانی، مبهم و به ندرت متمرکز بر شغلی است که نامزدها در واقع درخواست کرده بودند. این خود عدم تناسب توانایی توسعه دهندگان را به نمایش می گذارد.
بسیاری از کارفرمایان انتظار دارند که کارمندان مهارت های مورد نیاز آن ها را در لحظه تطبیق دهند و تمایل یا علاقه چندانی برای کمک به کارکنان در نقش های جدید نشان نمی دهند. تمرکز تنها بر شایستگی های فناوری های خاص ممکن است به حل یک مسئله خاص برای یک شرکت کمک کند، اما همچنین لیست نامزدها را به صورت قطره ای محدود می کند.
چالش توانایی توسعه دهندگان:
داده های زیادی وجود دارد که نشان می دهد استخدام برای مهارت های فنی به تنهایی چالش اصلی نیست. برنامه نویسی تنها بخشی از کاری است که توسعه دهندگان انجام می دهند، شاید حتی سخت ترین کار آنها نباشد. رهبری، حل مسئله خلاقانه و مهمتر از همه مهارت های ارتباطی کلید موفقیت در اکثر محیط های حرفه ای است. این امر در فناوری مانند هر جای دیگر صادق است و می تواند روز به روز مهم تر از قابلیت کد نویسی به یک زبان خاص باشد.
اگر کارفرمایان به اندازه تخصص در جاوا ، سی یا پایتون به این ویژگی ها اهمیت ندهند، خود و توسعه دهندگان خود را دچار آسیب می کنند. به صورت خلاصه توانایی توسعه دهندگان مجموعه ای از تمام عوامل موجود است که می تواند باعث افزایش کارایی یک نفر در یک شرکت یا سازمان باشد.
استخدام با توجه به این مهارت ها نه تنها امکان جذب از گروه گسترده تر و متنوع تری از نامزدها را فراهم می کند ، بلکه مهارت هایی را نیز به بخش فناوری وارد می کند که اغلب در گذشته نادیده گرفته شده است. فقدان این مهارتها (به ویژه ارتباطات) باعث شده است که فناوری اطلاعات به عنوان یک بخش منفعل و جدا از بقیه سازمان باشد، در حالی که باید به عنوان یک تیم پویا در مرکز کسب و کار باشد که می تواند تأثیر گسترده ای بر عملکرد داشته باشد.
علاوه بر اینکه سازمان ها بیشتر در مورد اینکه چه کسی را استخدام می کنند و یا چرایی آن ، باید به فکر توسعه کارکنان خود باشند و در مورد مواردی مانند ایجاد یک سیاست کار از راه دور تصمیم های بلند مدت بگیرند. همه آن ها به کارفرمایان کمک می کند تا این نیرو ها را حفظ کنند و یک تعهد سازمانی ایجاد کنند.
شرکتها مدت هاست از بحران عدم مهارت های مورد نیاز و عدم توانایی توسعه دهندگان شکایت داشته و دارند اما باید مسئولیت قسمت اعظمی از بحران را خود بر عهده بگیرند. اگر آنها این را تصدیق کنند، ممکن است بتوانند این را برطرف سازند.
نه تنها شرکت های خصوصی که حتی بسیاری از سازمان های بزرگ نیز اکنون برای افزایش توانایی توسعه دهندگان خود و حتی بسیاری دیگر از کارمندان برنامه های متنوعی در حوزه های مختلف پیاده سازی و اجرا نموده اند. از جمله برنامه های افزایش توانایی توسعه دهندگان می توان به اختصاص سهام در حیطه غنی سازی مالی آنان و برگزاری دوره های کارگاهی ضمن کار در موضوعاتی نظیر ارتباطات، زبان، مهارت های کنترل فردی و… اشاره نمود.
