برای بررسی تکامل بازی های رایانه ای باید از این نقطه آغاز کنیم که اولین بازی الکترونیکی تعاملی با صفحه نمایش الکترونیکی در سال ۱۹۴۷ توسط Thomas T Goldsmith ثبت شد. اگرچه که این بازی هرگز ساخته نشد ولی نقطه شروعی برای این صنعت و شاید به نوعی هنر نوین جهان امروز گشت. دستگاهی به منظور سرگرمی از لوله ای با اشعه کاتد با طراحی برداری که بر اساس فناوری نمایش راداری بود. در این مقاله به بررسی تکامل گرافیک بازی های ویدئویی می پردازیم.

درست ده سال بعد از این، یعنی در سال ۱۹۵۸ ، فیزیکدانی به نام ویلیام هیگین بوتام اولین بازی ویدئویی را ایجاد کرد، که اساس بازی کلاسیک ۱۹۷۰ پنگ بود. گرافیک بازی های ویدئویی از زمان طراحی ساده دو بعدی بازی تنیس پونگ پیشرفت زیادی کرده است.

گرافیک اولیه بازی ها در تکامل بازی های رایانه ای:

امروزه ، احتمالاً این را بدیهی فرض می کنید که می توانید هزاران بازی مختلف را بصورت آنلاین بازی کنید، از بازی های پلتفرم و RPG گرفته تا بازی های اول شخص و معمایی متنوع، همه و همه قابل استفاده هستند. اما در دهه ۱۹۷۰ ، این رویداد یک داستان علمی تخیلی محض بود. 

تکامل بازی های رایانه ای

به دلیل کمبود قدرت پردازشی، بازی های ویدئویی دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ با استفاده از گرافیک ساده بازیکنان را سرگرم می کرد. مانند بازی های جنگ ستارگان ۱۹۸۳ که جزو بهترین بازی های روز آن دوران بود. در روندتکامل بازی های رایانه ای بازی ها دارای خطوطی با رنگ های مختلف بود، اما بافتی در گرافیک نداشت. 

بخش سه بعدی بازی شاید شبیه بازی های سه بعدی امروز نبود، اما در اوایل دهه ۱۹۸۰ ، بازی هایی مانند جنگ ستارگان از فناوری پیشرفته تری استفاده می کردند. بازی های دیگر آن زمان ، مانند معروف ترین مهاجمان فضایی در سطح جهان، از اسپریت های ساده برای نشان دادن شخصیت ها روی صفحه استفاده کردند. فناوری گرافیکی مورد استفاده در Space Invaders نیز خیلی سریع به عنوان اصلی ترین تکنولوژی گرافیک مورد استفاده در بازی های ویدئویی تبدیل شد زیرا در کنسول های خانگی در دسترس قرار گرفته بود.

کنسول های ابتدایی در روند تکامل بازی های رایانه ای:

کنسول های بازی خانگی اولیه مانند Atari 2600 که برای اولین بار در سال ۱۹۷۷ تولید شد، دارای گرافیکی بود که در سطح بازی های آرکید نبود. به عنوان مثال، Pac-Man با رنگ های برجسته و زیبا ، در این بازی فوق العاده به نظر می رسید.

 اما نسخه خانگی بسیار محدود کننده بود  و از نظر بصری جذابیت چندانی نداشت زیرا دارای پالت رنگی محدود و انیمیشنی ضعیف بود. این عدم تطابق باعث شد تا کابران بسیاری که پیشتر پتانسیل جذب داشتند از این موضوع فاصله بگیرند.

در رابطه با این کنسول شما می توانید جزییات بیشتری را در اینجا مطالعه بفرمایید.

تکامل بازی های رایانه ای

قدم بعدی در پیشرفت کنسول های بازی:

در سال ۱۹۸۳ و در ادامه تکامل بازی های رایانه ای، کنسول نینتندو راه اندازی شد. گرافیک ۸ بیتی بازی های این کنسول جهشی بزرگ رو به جلو داشت. 

سازندگان بازی راه های دیگری برای کار در محدودیت های برنامه نویسی پیدا کردند تا گرافیک را از نظر بصری جذاب تر کنند. برخی از اسپریت ها ، مانند ماریو ، با بافت یکپارچه چهار اسپریت منحصر به فرد ایجاد شده اند. در آن زمان ، این فناوری پیشگام در سیر تکامل بازی های رایانه ای بود.

عصر ۱۶ بیتی در تکامل بازی های رایانه ای:

در دهه ۱۹۹۰، گرافیک بازی های ویدئویی جهش بزرگ دیگری را در تکامل بازی های رایانه ای تجربه کرد. عصر ۱۶ بیت شامل پالت های رنگی گسترده تر بود و اسپریت ها بیشتر از قبل توزیع یافته بودند.

 کنسول های ۱۶ بیتی مانند Super Nintendo Entertainment System در دسترس قرار گرفتند و بازی هایی مانند Super Mario Bros نشان داد که گرافیک بازی های ویدئویی در چند سال گذشته چقدر پیشرفت کرده است. بازی های نسل قبلی مانند Final Fantasy و Dragon Warrior را با بازی های ۱۶ بیتی مانند Final Fantasy II و Chron Trigger مقایسه کنید؛ خواهید دید که چقدر تفاوت در ظاهر آنها وجود دارد.

در همان زمان، فناوری های دیگر در بازی های ویدئویی مورد استفاده قرار می گرفت. به عنوان مثال، بازی های مسابقه ای نینتندو با تکنیکی به نام Mode 7 کاملاً تغییر کرد. 

این فناوری طراحان بازی را قادر می ساخت تا با دستکاری اشیاء دو بعدی تصاویر سه بعدی ایجاد کنند. علاوه بر این، توسعه دهندگان نینتندو متوجه شدند که می توانند یک تراشه به کارتریج بازی اضافه کنند تا قدرت پردازش گرافیکی بیشتری را در اختیار بگیرند. با توجه به پیاده سازی آن تراشه ، بازی هایی مانند Super Mario RPG دلپذیر تر از گذشته شد.

عصر ۳۲ بیتی در تکامل بازی های رایانه ای:

دیری نگذشت که گرافیک ۱۶ بیتی قدیمی شد و گرافیک ۳۲ بیتی جای آن را گرفت. پلی استیشن سونی پیشرو بازی های ۳۲ بیتی بود. این کنسول از سی دی به عنوان رسانه بازی های خود استفاده می کرد ، به این معنی که توسعه دهندگان می توانند اطلاعات بیشتری را روی دیسک ها ذخیره کنند. بسیاری از بازی های پلی استیشن دارای گرافیک فوق العاده سه بعدی بودند ، اما هنوز در سطح بازی های امروزی نبودند.

عصر ۶۴ بیتی در تکامل بازی های رایانه ای:

نینتندو ۶۴ تغییر دهنده گرافیک سه بعدی در روند تکامل بازی های رایانه ای بود. با قدرت باورنکردنی از کنسول جدید نینتندو ۶۴ ، بازی هایی مانند Super Mario 64 که در سال ۱۹۹۶ منتشر شد، دستورالعمل نحوه ایجاد بازی های پلتفرم سه بعدی را بازنویسی کرد. با این حال، فناوری واقعی مورد استفاده برای ایجاد گرافیک سه بعدی هنوز به خیلی از عوامل مختلف دیگر متکی است.

دوره سلطنت بازی های سه بعدی در تکامل بازی های رایانه ای:

در سال ۱۹۹۹ ، سگا کنسول Dreamcast خود را منتشر کرد. برای اولین بار در تکامل بازی های رایانه ای، گرافیک سه بعدی شبیه به گرافیک بازی های مدرن شد. پیشرفت های سخت افزاری رایانه به این معنی بود که بازی هایی مانند Sonic Adventure برخلاف نسل قبلی بازی هایی که از اسپریت استفاده می کردند واقعاً سه بعدی بودند. 

Sega Dreamcast از زمان خود جلوتر بود و بازی هایی مانند Crazy Taxi ، Shenmue و Jet Set Radio برخی از بهترین گرافیک ها و گیم پلی را که تا به حال در بازی های ویدئویی دیده شده بود به نمایش گذاشتند. 

Dreamcast همچنین اولین کنسولی بود که دارای مودم ماژولار داخلی برای بازی آنلاین بود.این امکان برای اولین بار در تکامل بازی های رایانه ای مورد استفاده قرار می گرفت. با گذشت زمان، سه شرکت بزرگ بازی های امروزی یعنی نینتندو ، سونی و مایکروسافت، همه از این روش پیروی کردند و کنسول هایی مانند GameCube ، PlayStation 2 و Xbox را ارائه دادند.

بازی های مدرن در سیر تکامل بازی های رایانه ای:

گرافیک در قرن ۲۱ با نگاهی نوآورانه تر رو به رو شد. بازی های امروزی از وضوح بالایی برخوردارند و اغلب با نرخ فریم بالاتری نسبت به دو دهه قبل اجرا می شوند. گرافیک نیز بسیار واقعی تر به نظر می رسد. در واقع ، گرافیک بازی هایی مانند LA Noire: The VR Case Files واقع بینانه تر از آن چیزی است که چند دهه پیش تصور می شد. بسیاری از بازی ها از نظر سینمایی مملوء از تصاویر دلپذیر هستند که تقریباً با واقعیت فاصله ای ندارد.

امیدواریم از تکامل گرافیک بازی های ویدئویی لذت برده باشید. پنجاه یا صد سال دیگر، شما می توانید در یک محیط واقعیت مجازی مانند فیلم The Matrix بازی کنید. شاید حتی ندانید که دارید بازی می کنید البته این ها تنها حدس و گمانی بیش نیست…